GÜNÜMÜZDE ALDIĞI MAKAMI YÖNETEMEYEN PARTİ BAŞKANI,MÜDÜR,YÖNETİCİ,BAKAN,MİLLETVEKİLİ GİBİ DAHA NİCE YÖNETİCİLER YAPTIĞI İŞİN HAKKINI VEREMİYOR.İşte burada meşhur ata sözü AT SAHİBİNE GÖRE KİŞNER,DENMİŞTİR.
Yönetilen veya buyruk altında çalışan kişi, tutumunu ya da çalışmasını yöneticisinin tavrına göre ayarlar. Bu sebeple yönetilen değil yöneten, çalışan değil çalıştırıcı daha önemlidir.
Türk ler için çok önemli olan at.Acemi biniciyi hemen bilir ve uyuzlaşır,pısırıklaşır. Oysa iyi binici ata hakim olur hatta şahlandıra bilir.
ÖYLEYSE ATA İYİ BİNİCİLER BİNMELİ,İŞİ İYİ YAPMALI,ALDIĞI MAKAMIN VE MEVKİNİN HAKKINI VERMELİ.
İlk Türklerde At Kültürü
Eski Türklerde görülen göçebe yaşam tarzı ve hürriyet düşkünlüğü gibi sebeplerle atlara oldukça fazla önem verilmiştir. Bu önem atları Eski Türklerin askeri, ekonomik, sosyal, dini hayatlarının içine kadar sokmuş; Eski Türklerin dilinde, destanlarında yer almasında etkili olmuştur. Türklerin atlara olan bu bağlılığı diğer milletlerin ilgisini çekecek seviyededir. Batılı yazarlardan Sidonius, “at, başka bir kavmi sadece sırtında taşır, fakat Hun kavmi at sırtında ikamet eder” demiştir. Avrupalılar Hunları ise “ata yapışık kavimler” diye adlandırmışlardır.
İlk Türkler İçin Atın Askeri Alandaki Yeri
Türkler atı özellikle savaşlarda kullanmıştır. Atın kazandırdığı hareketlilik, manevra gücü ve uzaktan yok edebilme imkanı askerlik hayatında atsız birlikler için bir sonun başlangıcı da olmuştur. Bu nedenle diğer devletler Türklerdeki bu at kültüründen etkilenmişlerdir. Uzun mesafeleri çok kısa zaman zarfında almaları Türk atlarının diğer bir özelliğidir. Bu uzun mesafeleri kat eden birlikler atlar sayesinde fazla zorluk çekmeden istenilen yere zamanında ve hızlı vurucu bir güç olarak ulaşabilmişlerdir. Atın getirdiği bu hareketlilik uzun süre piyade birliklerini ikinci palana itmiştir.
İlk Türk topluluğu kabul edilen İskitler(Sakalar) aynı zamanda atı ilk kez evcilleştiren ve askeri alanda kullanan topluluktur. İskitlerle birlikte atın askeri amaçlar için kullanılmaya başlanması bozkır coğrafyasında büyük devletlerin kurulmasına zemin hazırlamıştır.
Atın Türk ordularına katkısı o kadar büyüktü ki bazen ordunun başarısının atlara bağlandığı bile oluyordu. Mesela bozkır kavimleri ile sık sık karşı karlıya gelen Çinliler Bozkır atını ( Türk Atı) elde etmenin, savaşlarda da başarı göstermek anlamına geldiğini düşünerek gerektiğinde atlar için savaşmaktan bile çekinmemişlerdir.
Daha önceleri Çinliler atı sadece savaş arabasında kullanmayı bildiklerinden, başlangıçta kendilerine bir kasırga hızıyla çarpan ve kaybolan Hun atlılarına karşı ne yapacaklarını şaşırmışlar, daha sonra bu düşmanı ancak kendi savaş vasıtalarıyla yenebileceklerini anlamışlar ve Hunlar gibi ata binmeyi Hunlardan öğrenmişlerdir.
İlk Türkler İçin Atın Ekonomideki Yeri.
Atın İlk Türklerdeki Dini Önemi.
İlk Türklerde Atın Sosyal Etkileri.
Zengin bir sözlü edebiyata sahip olan Türklerin at hakkında kullanılan atasözleri ve deyimlerden bazıları şöyledir:
“At, binene; kürk, giyene yakışır”, “At ölür, meydan kalır; yiğit ölür şan kalır”, “At, sahibine göre kişner”, “Atına bakan ardına bakmaz”, “At yiğidin yoldaşı.”, “At erin kanadı.”, “At bulunur, meydan bulunmaz, meydan bulunur, at bulunmaz.” Ve,”Ata dost gibi bakmalı, düşman gibi binmeli.”; ”at beslenirken, kız istenirken”, ”at çalındıktan sonra ahırın kapısını kapamak”, ”it izi at izine karışmak”, ”at koşturmak”, ”at oynatmak”, ’at yerine eşek bağlamak”, ”at üstünde kazma kazmak”, ”ata et ite ot yedirmek”, ”at var meydan yok”, ”ata binmeden ayaklarlını sallamak” gibi.
İlk Türk Destanlarında At Motifi.
İlk Türklerde Atın Sanata Etkileri.
Dünyanın en eski Türk halısının en geniş bölümünde ise acele eden atlılar birbirini takip eder şekilde resmedilmiştir. Burada bir süvarinin atların yanında yürüdükleri bazılarının da atların üzerinde diğer atlı süvarileri takip ettikleri görülmektedir. Atların kuyrukları ise düğümlüdür.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder